Toen ik deze week door het herfstbos liep en de blaadjes op de grond zag liggen, droomde ik in gedachten weg naar warmere oorden. Ik dacht na over wat ik nog zou willen zien en doen in het leven, over hoeveel mensen verre reizen maken of allerlei dingen willen doen zoals een ballonvaart of parachute springen. Soms is de ene activiteit nog niet verwerkt en wordt de volgende alweer gepland. Lijkt me reuzeleuk, maar ergens kan het ook heel leeg zijn, steeds maar weer activiteiten buiten jezelf zoeken. Het kan gezellig zijn, maar ook heel eenzaam.
Ineens drong het tot me door dat het helemaal niet uitmaakt wat je in je leven doet en wat je ziet, hoe ver je reist en of je alle populaire dingen wel heb gezien of gedaan. Het gaat over hoe ben je ermee omgegaan, wat heb je ermee gedaan. Hoe ben je met jezelf omgegaan? Heb je (zoveel mogelijk) respect getoond voor je medemens en voor de natuur. Heb je naar je innerlijke stemmetje geluisterd die je vertelde dit te gaan doen of te ervaren? Heb je het geïntegreerd, tot je genomen? Heb je van jezelf en anderen gehouden? En heb je plezier gehad?
